در قربانگاه عشق، نفس سرکش را رام کرده بود، تا برای نوشیدن می ناب ولایت، ظرفیت یابد...
و حال که می‌خواست اوج مستی‌اش را به رخ عالمیان بکشاند،
کافی بود؛ تمامی رفتار، گفتار، دوستی و دشمنی، اثبات و انکار، مهر و بیزاریش را در او ذوب کند،
با نهایت درجه‌ی گداختگی...

مربوط نوشت:
یا علی گفتیم و عشق آغاز شد... پس آغاز همه‌ی عشق‌ها، باید با یا علی‌ باشد؛ چرا نیست؟!
یا علی گفتن‌هایمان هم باید عاشقانه باشد؛ چرا نیست؟!